بهروش سریع

ماده 14 قانون مقررات صادرات و ورادات

ماده 14-مابه التفاوت اخذ شده توسط سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان وکلیه وجوه دریافتی گمرک،به استثنای آنچه جنبه هزینه و کارمزد دارد،در رابطه با کالاها،مواد،اجزاء و قطعات خارجی مورد مصرف در ساخت،تکمیل،آماده سازی و بسته بندی کالاهای صادراتی بر اساس دستور العملی که در آیین نامه مشخص می شود،به صادرکننده مسترد می گردد.

           تبصره 1-درصورتی که اختلاف بین صادرکننده وگمرک وجود داشته باشد، موضوع در کمیسیون مرکب از نمایندگان وزارت صنعت،معدن وتجات،اتاق،وزارتخانه ذیربط،گمرک ایران ومرکز توسعه صادرات مطرح وتصمیم نهایی اتخاذ می شود.

          تبصره 2-وزارت اقتصاد ودارایی موظف است حساب متمرکزی به نام سازمان حمایت مصرف کنندگان وتولیدکنندگان وگمرک ایران جهت تامین وجوه پرداختی موضوع این ماده افتتاح و درصورت ارائه پروانه صادراتی ویا فیش پرداخت                سازمان مزبور با تایید مؤسسه فوق الذکر نسبت به استرداد وجوه مذکور اقدام نماید.

          تبصره 3-درمورد مواد وکالاهای وارداتی مورد مصرف در ساخت کالاهای صادراتی که بصورت قطعی از گمرک ترخیص شده باشد،وجوه پرداخت شده بابت واردات قطعی پس از صدور محصول به مأخذ زمان صدور استرداد وجوه مذکور                  اقدام نماید.

          تبصره 4-در صورتی که کالاهای مورد مصرف در ساخت اقلام صادراتی،تولید داخلی بوده،ولی مواد آن از خارج موارد شده باشد وجوه پرداختی برای مواد مزبور قابل استرداد می باشد.

          تبصره 5-چنانچه کالای تولید داخلی به سازمانها واشخاصی که در رابطه با واردات کالای مشابه خارجی معافیت دارند فروخته شود،وجوه پرداختی برای ورود کالاها و مواد،اجزأ وقطعات آن طبق مقررات این ماده به تولید کننده قابل استرداد            می باشد.

         تبصره 6-کالاهای وارداتی که عیناً و بدون تغییر شکل صادر می گردد مشمول تسهیلات ماده فوق الذکر می باشد.