قرارداد بیمه
طبق قانون مدنی ایران(عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد.)
طبق قانون بیمه ایران مصوب 1316(بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می نماید در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر،در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارد بر او را جبران نماید و یا وجه معینی بپردازد.)
متعهد را بیمه گر،طرف تعهد را بیمه گذار می گویند.
وجهی را که بیمه گذار به بیمه گری می پردازد حق بیمه و آنچه که بیمه میشود موضوع بیمه نامه نامیده میشود.
بیمه عقدی لازم است،به این معنی که (هیچ وقت از طرفین معامله حق فسخ آنرا نداشته باشندمگر در موارد خاص.)
شروط صحت عقد(قرارداد)نیز طبق قانون مدنی ایران عبارتند از:
1- قصد و رضای طرفین
2- اهلیت طرفین
3- معین بودن مورد معامله
4- مشروعیت جهت معامله
بیمه نامه نیز به منزله مدرکی دال بر انعقاد بیمه است، ریسک و خطر دلیل و عامل بیمه است که بدون آن بیمه مفهوم خود را از دست می دهد.در ریسک عنصر بی اطمینانی و اتفاقی بودن نیز نهفته است.