بهروش سریع

تاریخچه بارفرابر(فورواردر)

بارفرابری به عنوان یک حرفه از اوایل قرن دهم میلادی وجود داشته است.با ایجاد انبارهای عمومی در بنادر و شهرهای عمده، رونق حمل و نقل دریایی و برپایی بازارهای دادوستد در اروپا بارفرابری نیز ظهور نمود.

در آغاز کار بارفرابر کسی بود که از طرف صاحب کالا یا تولید کننده کالا و مال التجاره را همراهی می کرد و کارهایی چون تخلیه و بارگیری کالا در بنادر،تشریفات گمرکی و دریافت و پرداخت وجوه در ارتباط با محمولات ارسالی به نیابت صاحب کالا(فرستنده اصلی)نظارت نموده و یا ترتیب می داد.او راه ها و مسیرها و وسایل حمل و نقل زمان خود را می شناخت و به طرز انبارداری و نگهداری کالا آشنایی داشت و تمام کوشش و تخصص خود را بکار می گرفت تا کالایی که جهت حمل از مبدا به مقصدی ارسال می شد,به بهترین نحو جابجا شده و نهایتا به دست گیرنده برسد.در آن زمان وسایل حمل و مخابرات عمدتا در اختیار ارتش ها بود و بارفرابران توان و استعداد بکارگیری این امکانات را برای تجارت غیر نظامی داشتند.

در سال 1492 با کشف قاره جدید(آمریکا)تجارت ابعاد گسترده تری به خود گرفت و مرکز فعالیتهای تجاری از مدیترانه به کرانه های اقیانوس اطلس منتقل گردید.در قرن شانزدهم ما شاهد حضور فعال و تقریبا مستقل بارفرابران در صحنه های دادوستد هستیم و بارفرابران را میبینیم که در آن عصر خود بارنامه یا راهنامه یا قبض انبار صادر می کنند.بعضی از موسسات بارفرابری آن روزگار تا عصر حاضر به حیات و نام خود ادامه دادند.کوشش های اولیه برای ساختمان پل ها و جاده ها و بندرها و گمرک خانه های بزرگ دارای انبارها به آن زمان بازمیگردد.

در اوایل قرن هجدهم بارفرابر کار جمع آوری کالا از فرستندگان مختلف را که بایستی برای یک مقصد ارسال می شد آغاز و وظیفه بیمه نمودن کالا ها را نیز تقبل نمود و به تدریج خود را از صاحب کالا و فرستنده منفک ساخته و تقریبا به صورت صاحب حرفه ای مستقل در آمد,در حالیکه به تدریج کار دریافت و پرداخت پول برای تجار را به اشخاص یا موسسات دیگری که بعدها عنوان (بانک)به خود گرفتند ,واگذار نمود.

با قرن نوزدهم ,عصر بخار آغاز شد.اولین کشتی بخار در سال 1807 توسطFULTON ساخته شده و لکوموتیو بخاری STEPHENSON در 1825 به نام (راکت)روی خط قرار گرفت و بارفرابران اولین اشخاصی بودندکه از این وسایل جدید برای حمل و نقل محمولات مشتریان خود استفاده کردند. در اواخر همین قرن راه آهن در بسیاری از کشورها گسترش یافته بود و راه آهن رایج ترین وسیله حمل گردید و سبب شد که هزینه حمل در مقایسه با چارپایان و ارابه ها به مقدار قابل توجهی پایین بیاید.

در پایان قرن نوزدهم لکوموتیوهای برقی به بازار آمد.بنزBENZ اولین اتومبیل خود را در سال 1897 با موتور دیزلی ساخت و در این سالها بود که وسایل نقلیه موتوری در مقیاس وسیع مورد بهره برداری قرار گرفت.

اروپا در قرن هجدهم و نوزدهم تامین کننده اصلی کالاهای مصرفی جهان شده بود.و در چنین زمینه ای بود که بارفرابر نقش مهمی را بر عهده گرفت و با تکیه بر دانش تخصصی خود  و به تناسب اینکه داد و ستد از کدام قسمت به کدام قسمت جهان منتقل شده به کسب مهارت پرداخت.در این بین بود که بارفرابران آمریکا و اروپا به همکاری پرداختند و در اروپا مقدمات آموزش حرفه ای به نسل جوان تر آغاز شد.اتحادیه بارفرابران در اروپا تاسیس گردید و اولین کنگره خود را در سال 1880 در لایپ تزیک بر پا نمود.در سایر کشورها  که بیشتر وارد کننده بودند تا صادر کننده-بار فرابر در نقش نماینده دریافت کننده(RECEIVING AGENT)ظاهر گردید و با حضور در بنادر یا شهر های اصلی به عنوان کارگزار گمرکی ,انباردار و عامل پذیرش کالا ,روانه کردن(FORWARDING)آن به مقاصد داخلی را به عهده گرفت.

در نیمه دوم قرن نوزدهم انقلاب دیگری در عرصه حمل و نقل بین المللی به وقوع پیوست و آن حمل جاده ای بود.وسایل حمل جاده آن جا بود که جای حمل ریلی را گرفت که در سال 1990 تعداد وسایل نقلیه جاده ای 80 میلیون تخمین زده شد و بارفرابران در این بخش -که حایز انعطاف پذیری زیادی است-نقش عمده ای را ایفا نمودند.

اوایل قرن بیستم حمل هوایی کالا بوسیلهAIR SHIP از نوعZEPPELIN آغاز شد و مقادیر قابل توجهی از کالا با این وسیله و با سرعت 110 تا 135 کیلومتر در ساعت حمل می گردید. دهه 1920 شاهد همکاری های بیشتر در عرصه حمل و نقل بین المللی بود و فیاتا در سال 1926 با 16 انجمن از قاره اروپا در وین تاسیس گردید.امروزه حمل حدود 80 درصد از محمولات هوایی از طریق بارفرابران انجام می پذیرد.

جهش بعدی در دنیای باربری با معرفی بسته بندی جدید بارگنج(CONTAINER)بود.بارگنج های بزرگ دریایی در حوالی سال 1965 معرفی و در مسیر های دریایی اطلس مورد استفاده قرار گرفتند.

بارفرابران حدود 70 الی 80 درصد از کالا ها را بوسیله بارگنج جابه جا می کنند و بارفرابران عمده خود مالک تعداد قابل توجهی بار گنج هستند.