بهروش سریع

ماده 1

کنوانسیون لاهه سال 1924

کنوانسیون بین المللی بمنظور هماهنگ سازی برخی احکام قانونی بارنامه دریایی مصوب در بروکسل ،25 اوت 1924

ماده 1- در این کنوانسیون کلمات آتی با مفاهیم زیر به کار برده شده است :

• الف - حمل کننده -(متصدی حمل) بطور اعم به مالک یا اجاره کننده کشتی که با فروشنده کالا قرارداد حمل منعقد کرده است اطلاق می گردد.
• ب - قرارداد حمل : قراردادی است که فقط بر اساس بارنامه دریایی یا سند دریایی یا سند مالکیت مشابه دیگری که برای حمل ونقل کالا از طریق دریا صورت می گیرد منعقد شود،شامل هر بارنامه دریایی یا سند مشابه دیگری که باستناد قرارداد اجاره کشتی رابطه بین حمل کننده ودارنده بارنامه یا سند مذکور را از زمان صدور تعیین نماید.
  
  
• پ- بار : شامل هر گونه محموله اعم از اموال واشیاء وهر کای دیگری می باشد باستثناء حیوانات زنده وبارهایی که مطابق مندرجات قرارداد حمل باید روی عرشه کشتی حمل شود وعملاً هم بدان نحو عمل شود.
  
  
• ت- کشتی : به معنی هر وسیله ایست که برای حمل بار در دریا به کار رود.
  
  
• ث- مدت حمل : عبارتست از زمانی که محموله در کشتی بارگیری شده است تا زمانی که از تخلیه کشتی تخلیه گردد.