بهروش سریع

CMR چیست؟

کشور جمهوری اسلامی ایران به موجب مصوبه تاریخ 1376/5/18 مجمع تشخیص مصلحت نظام به آن ملحق شده است.این کنوانسیون در همه ی موارد حالتهای حمل و نقل بین المللی و همچنین در حالتهای خاص در حمل ترکیبی به شرطی که کالا از وسایل نقلیه جاده ای تخلیه نشود قابلیت اجرایی دارد.یکی از نکات قابل توجه و عمده در این کنوانسیون آن است که به علت مشخص بودن روابط بین فرستنده-حمل کننده اولیه و حمل کنندگان بعدی-گیرنده در چرخه عملیات حمل و نقل بین المللی در شکل یک سند تحت نام CMR که در چارچوب استاندارد در سطح بین المللی صادر میگردد.تعیین موارد مسئولیت هر یک از دست اندر کاران در زنجیره حمل و نقل بین المللی جاده ای و بخصوص تعیین حداکثر میزان مسئولیت حمل کنندگان در موارد فقدان و بروز خسارت به محمولات و یا تاخیر در حمل و تحویل کالا،این امکان فراهم گردیده که شرکت های بیمه بتوانند در شکلی ساده و موثر مسئولیت حمل کنندگان را بیمه کنند.

مفاد این کنوانسیون جهانی مهمترین راهنمای مجریان حمل بین المللی کالا از طریق جاده است و حیطه وظایف،مسئولیت ها و حقوق آنهارا مشخص می کند و باید به سه اصل زیر دقت کرد:

1-کریر به معنی هر شخصی است که به موجب قرارداد حمل،تعهد می نماید که عمل حمل را به یکی از راههای دریایی،هوایی،زمینی و یا ترکیبی از آنها انجام داده و یا تامین نماید.

2-کریر شامل مالک یا اجاره کننده وسیله حمل است که قرارداد حمل را با فرستنده منعقد می نماید.

3-در کنوانسیون هامبورگ از کریر به نام طرف قرارداد حمل و از حمل کننده واقعی به عنوان مجری یا عامل واقعی حمل یاد شده است.